ορογραφικός

-ή, -ό

1. ο ορεογραφικός

2. φρ. «ορογραφικός υετός»

(μετεωρ.) η βροχή, το χιόνι ή οποιαδήποτε άλλη μορφή κατακρημνίσματος που παράγεται κατά την ανοδική πορεία μιας υγρής αέριας μάζας πάνω από μια οροσειρά.

[ΕΤΥΜΟΛ. < ορογραφία. Η λ. μαρτυρείται από το 1831 στον Αν. Πολυζωίδη].